Als bloggende gelukzoeker kijk ik nog wel eens op Internet waar andere gelukzoekers mee bezig zijn en hoe de term gelukzoeker gebruikt wordt. Heel vaak kom ik het woord gelukzoeker tegen in verband met vluchtelingen. Vluchtelingen zouden gelukzoekers zijn en dan vooral in de betekenis van fortuinzoekers. Mensen die huis en haard verlaten voor een betere economische toekomst in een Europees land. Ze zullen er vast zijn, deze fortuinzoekers, maar de meeste vluchtelingen zullen toch vooral zoeken naar een veilige plek. Een plek zonder geweld, oorlog en onderdrukking.
Die term fortuinzoeker zet me wel aan het denken. Uit allerlei onderzoek blijkt immers dat fortuinzoekers helemaal niet gelukkiger worden. Mensen die verwachten gelukkiger te worden van een groter huis, het nieuwste model auto of een nog verdere vakantiebestemming bevestigen keer op keer dat ze misschien eventjes een beetje gelukkiger zijn, maar dat dit snel weer voorbij is. Uiteindelijk leidt het najagen van fortuin meestal tot isolement en ontevredenheid. Mensen zijn liever geen vrienden van fortuinzoekers die alleen maar streven naar financieel gewin. Daarnaast zal een fortuinzoeker nooit genoeg hebben. Steeds zijn er wel weer nieuwe economische doelen te halen.
Maar heb ik het hier nu over dezelfde fortuinzoeker als de fortuinzoeker die in verband gebracht wordt met de vluchtelingen? Natuurlijk niet. Je hebt de rijk, rijker, rijkst fortuinzoeker en de fortuinzoeker die alleen maar streeft naar een betere basis van levensonderhoud. De kans op geluk van de laatste is veel groter dan van de eerste. Hoewel dat vast ook weer betrekkelijk is. Zolang je nog moet vrezen voor je leven in een oorlogsgebied, of overgeleverd bent aan mensensmokkelaars op weg naar Noord-Europa, of aan het rouwen bent wegens verlies van dierbaren, zal geluk ver te zoeken zijn.
De Gelukzoeker 